Nikt dokładnie nie wie, kiedy się pojawił. Jako rasa w XIX w., a prezentowany na konkursach piękności był od 1890 r., ale początków jego drzewa genealogicznego należy szukać znacznie wcześniej. Już w 1650 r. odnajdujemy jego ląd we Francji. Pewien zwolennik Stuartów ofiarował dwa małe charty Henrietcie, siostrze Karola II, króla Anglii. Wkrótce psy te stały się źródłem natchnienia dla artystów malarzy. Whippeta, jako luksusowego psa szlachetnie urodzonych, okazjonalnie używano do polowań. Pod koniec XIX w. charty zaczęły startować na wyścigach, goniąc zające lub sztuczne przynęty. W 1890r. whippet został dostrzeżony przez francuski Kennel Club. Inne rasy chartów nadal figurowały w rejestrze jak "luksusowe psy pokojowe", podczas gdy whippety wpisano do IV grupy - psów do polowania. I tak było aż do lat dwudziestych naszego wieku. Pierwszym whippetem, który zdobył tytuł francuskiego championa był ZUBERG i prawdopodobnie to on jest przodkiem wielu obecnych zwycięzców konkursów piękności.
Informacje pochodzą z czasopisma "Przyjaciel PIES"
Whippet uchodzi za chudzielca. To jednak pogląd fałszywy. Prawidłowo żywiony whippet jest po prostu smukły, zgodnie ze swą konstrukcją. Zwykle nie odznacza się nadmiernym apetytem, ale zdarzają się osobniki ze skłonnościami do obżarstwa. Krótka sierść whippeta nie zatrzymuje kurzu ani wilgoci. Nie ma więc konieczności poddawania go częstym zabiegom pielęgnacyjnym.
Wystarczy mały masaż kauczukową rękawiczką, by uwolnić go od martwych włosów podszerstka. Jest psem bardzo czystym. Poza tym nie wydziela psiego zapachu. Można powiedzieć, że nasiąka zapachem domu. Nie ma kłopotu z zapewnieniem psu odpowiedniej aktywności ruchowej. W każdym wypadku będzie zachwycony, że może towarzyszyć swemu panu. Jest doskonałym kompanem do spacerów i zabaw. U whippeta obserwuje się pewną tendencję do drżenia, oznacza to zniecierpliwienie, rozdrażnienie czy podekscytowanie. Jest to pies bardzo towarzyski, bez cienia agresywności. Trzeba zatem uważać, by dzieci, które uwielbia, nie dokuczały mu zanadto podczas zabawy, ponieważ pozwolą im na wszystko. Z powodu łagodności nie można na niego liczyć jako na stróża domu. Jedną z cech szczególnych whippeta jest wyjątkowa wrażliwość. Wbrew obiegowym sądom, whippet nie jest ani delikatny, ani chorowity.
Informacje pochodzą z czasopisma "Przyjaciel PIES Nr 1 Listopad 1998"